Ve gece

Ve saat: 03:29

Şimdi herkes uyumuştur,ben gibiler hâriç.Gece nasılda sağır ediyor kulakları sessizliğiyle.Acaba bulutlar nerede saklanıyor şimdi? Gece geç vakitlerde kuşların neden sesi kesilir peki ?!

Ve ben şimdi kendi ıssızlığımda eskiden kalan ama eskimeyen bir yığın anılarımlayım. Ve gezintiye çıkıyorum onların sokaklarında.Solda ilk tabeladaki şu söz takılıyor gözüme “dün seni sevdim”.Başımı çevirince yanıbaşındakinde,” bu gün seni seviyorum”. Birkaç adım atıyorum bir tabela daha: “yarında seni seveceğim”.

Ruhum kanatlanıyor âniden.Derin bir nefes alırken,mutluluk yayılıyor önce yüzüme. Ardından bütün bedenime.Gecem senle bahara dönüşüyor.Şimdi tam sırası,keşke yanımda olsan.Seni ne çok özledim bir bilsen:şöyle kollarıma alıp,sımsıkı sarsam.Ilık nefesin değse kulağıma,enseme.Saçlarının esintisini hissetsem.Teninin râyihası döndürse başımı.Ve can katsan canıma.

Ama yoksun ki şu an burada !

Sesim bir uçurum bu gece

Sözlerin şafağı delirdi kalemimin ucunda

Korkularımın döşeğinde büyütüyorum endişelerimi

…                              

Sevince her mevsim yaz’dır.