Bilmediğim,bilmek istemediğim bir dağ eteğinde,krater gölü kenarında çadır kurdum. Günlerdir kendimle başbaşayım.Kitap okuyor,çevreyi geziyorum uzun yürüyüşlerle.Geceleri çadırımın önünde ateşte çay demliyor,vahşetin çağrılarını dinliyor,yıldızların altında hayaller kuruyorum.Ama bu gece,göğün dibi delindi sanki.Nefes almadan yağdı.Yağdı…Yağdı…Yağdı…Ve ben geceyi yaktım yine gözlerimde.Yağdı yağdı yağdı ve nihayet dindi.Çadırım fermuarını indirip, dışarı çıktım.Uzun uzun gerindim.Hâlâ uykusuz geçen gecenin yorgunluğu vardı omuzlarında.Gayrî ihtiyarî saate baktım.Can çekişirken akrep,yelkovanın elinde, tatlı bir ağırlık vardı gözkapaklarımda.Ve tepeden tırnağa buz kesiyordu yalnızlığım. Olsun!Ama en çok sevdiğim saatlerdeydim.Gece kendini çekip alınca gündüzün üzerinden,göle doğru giden çizgi gibi şafak şu an.Ve bende, kendi kafesini parçalayan bir kuş gibi,yeni doğan tan gibiyim.Kurak bir ıssızlığın pençesinden özgürlüğe adım attığım anlar bu zamanlar işte.
Olamaz! Bir ziyaretçim var : bir kurt…Yaklaşık 30-35 metre ilerdeki ağaçlıktan sıyrılıp,çıkarken beni göz hapsine aldı.Ve adım adım bana yaklaşmaya başladı. Ürktüm bir anda.Korkmaya başladım.Ve ne yapacağımı bilemedim. Şaşkındım. Ve zihnimden tabiat ve hayvanlarla ilgili seyrettiğim belgeseller geçti.Ne yapacağımı bulmalıydım acilen.”Korktuğumu belli etmemeliyim” diye karar verdim. Gözerim kurtun gözlerinde adım adım ona doğru yürümeye başladım en sakin adımlarımla.O da gözleri gözlerimde,hareketlerimi kontrol ederek adım adım yaklaşıyordu bana.”Şimdi en iyisi yavaşça kenara çekilip,yolunu açmak.”diye geçti zihnimden bu cümle,yüreğim delişmence atarken… Yaklaştı…Yaklaştı iyice ve beni gözleriyle hapsetti âdeta.Vay canına! İri ve sert bir erkek!Dondum kaldım.İyice.yaklaştı… Yaklaştı… Yaklaştı… Çevremde hem dönüyor,hem kokluyordu beni.Nefesini,burnundan çıkan ,buharlaşan soluğunu iliklerimde hissediyordum.Oda ne ! Sanki tebessüm etti bana bir an. Şoktayım.ne yapmalıyım? Tirtir titriyorum içimde,dışıma aksettirmeden.Ve âniden başını öne eğip hızlıca akıverdi ağaçların arasına.Sanki sırtımdam bir anda terler boşandı.Sırılsıklam oldum.Bütün damarlarım kalbime inanılmaz bir hızla kan gönderiyor, yüreğim müthiş bir tempoyla çalışıyordu. Derinnn bir nefes alıp,olduğum yere çöküverdim.
Gece yalnızlıklarım…14 haziran 2018
