Kütüphane…

Bir kütüphanede memur olmaktı dileğim lise 2.sınıfta kadar.Sonra gidip öğretmen oldum.Çünkü;çocukları çok seviyordum,ondan.Ve kendimi önemsiyordum.Bir fener gibi ışık saçacak,kokusuz bir mum gibi aydınlattıkça kendimi de yok edecektim.Her bir parçam,her bir zerrem öğrencilerimde vücut bulacak böylece bir Süleyman’ken.Yıllar içinde yanardağlar gibi lavlar saçacak yüzlerce,binlerce Süleyman olacaktım.Ve onlarda kendilerinden sonra gelenlere ışık olarak bir nevi beni aktaracaklardı.En son olarak aydınlık Türkiye’ye varacaktık.Ve ben bir bayrak olacak,dalgalanacaktım.

Büyüdüm zaman içinde.Büyüdükçe çoğaldım minik yüreklerde.Çoğaldığımdan emindim,biliyordum.Zamanın soluğunda alıp veriyordum kendimi.Yazılan şiirlerde,okunan nesirlerde,sunulan fikirlerde gördüm,görüyorum kendimi.

Ve ben,artık bayrak teslimine yaklaştım.Ve ilk hedefimi istiyorum hâlâ;kütüphâne…

Bir kütüphânede yalnız bir memur olmak.Ve sadece okumak,okumak ve yazmak için.

Kendim için sadece.Bencilmiyim acaba ?Evet,bencilim. J