Kedilerle yalnız yaşayan kadınlar…

Hep düşünmüşümdür kedilerle yalnız yaşayan kadınların içinde bulunduğu travmayı.

Ama ben,parlak ışıkları özlüyorum.Ve bana çürük ayva denk geldi.

..

Bu koltuk boş,değil mi? Nasılsın? Yada boş ver!gel!Sende mi ekildin ?Aslında ben tek başıma geldim.Artık değilsin.Artık “tek“ değilsin. Gidebileceğimiz bir yer biliyorum.Ama yeterince göremiyorum.

Hayat kibar değildir.Acı çekmek kaçınılmazdır.Kalbin kırılacak, sevgilim sandıkların seni âniden terk edecek,arkadaşların,hatta en yakınların ölecek.Belki kendini öldürmeyi bile düşüneceksin. Şimdi,önemli olan,senin bununla nasıl başa çıktığındır.

Bence bu sadece bir ışık oyunu.Çöldeki serap gibi.Işık kırılması.Gerçek değil.Biz gerçek değiliz. Şayet gerçek olsaydık ölmüş olan biri,bu ne demek olurdu,biliyor musun?Beni seviyor,hemde çok.Ve bunu bilmemi istiyor.

Gördüm.Oğlumu gördüm bir “yaz” ülkesinde…

En zor şeylerden biri;nasıl yas tutacağımı bilemiyorum.Bilemiyorum işte.Bi le mi yo rum!

Deyim yerindeyse daha yolun başındayım.İnsanları geride bırakmak zordur.Başımı dik tutmalıyım.Dik!

Bence gözlüğe ihtiyacım var.

Gözlüğe…