Bir çeşme
Bir çeşme vardı evimizin uzaklarında;gümüşgen…
Üç kollu bir atardamardı sanki
Su pompalardı Keskin’imin varoşlarına
Hayat akardı
Can akardı gözelerinden
Ve ben
Ve biz her yaz dolunaylarında
Çırılçıplak girerdik suya,buz gibi
Tir tir titrerdi gülüşlerimiz
Ve gene biz
Mahalleler arası taş savaşı yapar,
Kafamız yarılır,vücudumuz morarır,
Arkadaşlar arasında kahraman sayılırken
Birde evde dayak yerdik
Ama gene de her sabah gümüşgen’in başında toplanır
Yaralarımızın,morluklarımızın çokluğuyla
Evde yediğimiz terlik faslının detaylı anlatımıyla
Övünürdük
Biz böyle çocuklardık
Ya sizler
Sizlerin çocukluğu nasıldı ey millet!
Gözden geçirin geçen yıllarınızı
Gözden geçirin
Hadi!
Göreceksiniz;
Yeniden doğmanın ışığını
Yakalayacak büyük çoğunluğunuz
Gene kendimden bilirim;
Ne zaman çocukluğuma insem,
Kanepemizin altına ağabeylerimden gizlediğim
Bir yanı ,üzerine haberi olunmadan oturulduğu için,
Mutlaka kırılmış,
Biraz kanepenin örtüsüne yapışmış,
Tozlanmış
Horoz şekerimi bulurum ben
Elimle siler,
Üfler,
Gözlerimi mutluluktan hafif kısarak,
Yalardım gizli gizli onu
Ne kadar güzel günlerdi
Ahh ah!
Yalan dünya size kalsın ey millet!
Verin bana çocukluğumu
Verin!
Bir çeşme var şimdi içimde;
İlk günkü gibi
Oluk oluk çocukluğumu günüme akıtan
Yaşandı çocukluğum sonu mutlulukla biten bir kitap gibi
yalnızlığım ve ben…13:34 /19 aralık 2018/bafra
