Dipsiz,karanlık bir geceydi.

Çok yağmur yağıyordu.

Sokak lâmbasının altında garip,ürpertici sesler çıkartan iki kedi birbirlerinin etrafında dönüyordu.

Yetim ve dul aileler kampında hayat çamur ve ağır travmalar altında geçiyordu.Burada her çocuk ya yetim,ya öksüzdü.

Zamansız ölenlerin arkasından gitmek,ruhunun acı çekmesine sebep olurmuş,diye yazmıştı bir yazar kitabında.Bu söz ne kadarda uygun düşüyordu burası için.

Bu kamp,mavi umutların,mavi hayallerin,mavi cümlelerin iflas ettiği bir kamptı.

 

Güneş battığına göre paniğe sürükleyen hüzünlerimi çıkartabilirim saklandıkları yerden

Hava nasıl olsa çivit mavisi bir karanlık.