Gerçek şairler ve şiirler imitasyon şairlerin cirit attığı üslûp karmaşalarının arasında darma dumandır.Şiir, gerçek şairin içinde kaybolduğu,gizlendiği,hatta yok olduğu yerdir.Onu keşfetmek,bulabilmek okuyucunun maharetine kalır. Şair,kelimelerini zapt eden,frenleyen,onlara hükmeden ve onlara damgasını vurabilendir.Şair olarak kelimelere bir kez damganızı vurduktan sonra,çözün,salın onları tıpkı yılkı atları gibi yabana.Başkaları yılkılara binse de,kelimelerinizi kullansa da gerçek okurlar onların gerçek sahiplerini bilir ve tanır. Gerçek şair kullanacağı,kullandığı kelimeyi iyi araştırıp derinliğine inendir.Ve rast gele onları kullan/a/maz.Şiirinde kelimeleri kullanırken bir annenin bebeğe yaklaşımı,bir babanın çocuğunun elini avucuna alıp,ona güven ve güç verişi gibi olmalıdır.Şayet bunu yap/a/mazsa, ilerleyemez, kendini tekrar eder durur.İmitasyon şair olarak kalır.