Bir yer hayal ediyorum;şiir sokağı…
Envây çeşit şiir kitaplarının,şiirlerin okunduğu,yorumların yapıldığı, üzerlerinde sabahlanıldığı dizeler…O sokağa bir kez girenlerin çıkmak istemeyeceği,gönüllü tutuklu kalacağı bir yer…Gölgesinde oturulan devâsa çınar ağaçlarının bulunduğu,lezzetli şıraların,közde pişirilen kahvelerin höpürdetilerek içildiği,en az iki Sebil’in sularını şıkırdatarak sokağa akıttığı,büyüklerin sevgiyle baktığı,gençlerin hayranlıkla derin şiir,edebiyat sohbet ve yorumlarını dinlediği bir sokak…Bu sokakta alınan,satılan,yenen her şeyin karşılığının sadece tebessüm olduğu bir yer, sadece tebessüm…Cinsiyet ayırımının yapılmadığı,hanımların ve genç kızların bir erotizm objesi olarak algılanmadığı bir sokak…Her yerde pastel renklerin hâkim olduğu, ama en çokta mavi ve yeşilin;bütün evlerin kapı ve pancurlarının maviye boyandığı…Ağaçlar,yapraklar, çimenler yeşil…Çiçekler rengârenk:güller, menekşeler,anemonlar,dağ lâleleri,havuzlarda nilüferler…Bu sokakta leylâk,yabanî iğde,turunç kokuları ile mest olmuş çehreler…Ağaçlarda binbir renk ve ötüşleriyle kuşların,sincapların güvenle yaşadığı tabî bir ortam…Birinin kazara burkulsa bileği,kanasa burnu onunla birlikte Güneş’inde incineceği bir gönül ordusu…
…
Hayal…Evet,bende biliyorum hayal olduğunu.Hayali bu kadar güzelse,birde gerçek olduğunu var saysak ?
